Brak magnezu może przyczyniać się do powstawania otyłości. W zaburzeniach tych ogromną rolę odgrywa stres. Kiedy go doświadczamy w naszym organizmie dochodzi do mobilizacji- potrzebna jest energia. Do akcji wkracza m.in. adrenalina i kortyzol. Ich zadaniem jest uruchomienie procesów aby komórki dostały energię.

Kortyzol uruchamia w wątrobie zwiększenie syntezy glukozy, a adrenalina pobudza pobór glukozy z krwi przez komórki. Robi to za pomocą białka GLUT1 oraz enzymu heksokinazy. Jednak do aktywacji tego enzymu niezbędne są jony magnezu. Jeśli go nie ma, to heksokinaza nie zadziała a glukoza nie dostanie się do wnętrza komórki tylko zostanie w przestrzeni międzykomórkowej i krwi.

Kortyzol nie wie, że we krwi jest już dużo glukozy, on na podstawie informacji,ze wnętrze komórek nie ma glukozy, wysyła sygnały wątrobie – produkuj glukozę.

W końcu stężenie glukozy we krwi jest za duże, ze dochodzi do wyrzutu insuliny w celu obniżenia poziomu glukozy we krwi. Głównym zadaniem insuliny jest odprowadzenie nadmiaru glukozy do wewnątrz komórek, jeśli jej nadmiar jest za duży, wysyła informację do wątroby aby przerobiła ją na tkankę tłuszczową.

I tak organizm przy dużym stresie i braku magnezu może wpaść w błędne koło. Oczywiście tak się dzieje kiedy doświadczamy przewlekłego, długotrwałego stresu i długotrwałego niedoboru magnezu.

Początkowo organizm braki magnezu kompensuje i pobiera go z z kości i dochodzi do aktywacji heksokinazy, dzięki temu nawet w stresie glukoza dostanie się do komórek.
Jeżeli jednak przewlekły stres będzie utrzymywał się miesiącami lub latami rozwinie się oporność na insulinę, a to już krok od cukrzycy II i otyłości.

Dlatego dbajmy o suplementacje magnezu, jeśli stres jest częstym gościem w naszym życiu aby nie zaburzać przemian metabolicznych tłuszczów i węglowodanów.